Teraz tylko od partii Jarosława Gowina zależy, kto i jak będzie w Polsce rządził.
Wszystko, co stało się w poprzedniej kadencji, szło na rachunek prezesa Kaczyńskiego. Wszystko, co stanie się w tej kadencji, pójdzie na rachunek prezesa Gowina. Bo teraz tylko od Porozumienia zależy, kto i jak będzie w Polsce rządził.
18 szabel Porozumienia w koalicji z PiS i Solidarną Polską pozwoli utrzymać Polskę na populistycznym, antydemokratycznym, antyzachodnim, prorosyjskim, wyniszczającym kursie. Ich przejście na stronę KO, Lewicy i PSL pozwoliłoby wrócić na kurs demokracji, praworządności i wzmacniania Zachodu coraz skuteczniej atakowanego ze Wschodu.
Potrafiłem zrozumieć Jarosława Gowina, gdy w sprawie niszczenia polskiego sądownictwa głosował, ale się nie cieszył. Bo jego głosowanie „przeciw” nie mogło uratować sądów, a mogło odebrać mu wpływ na inne sprawy. Zachował się niehonorowo, kunktatorsko i bardzo cynicznie, ale miało to sens w ówczesnych okolicznościach. Dokonał wyboru, jakiego w PRL dokonywali „uczciwi partyjni” i w tej tradycji dało się go zrozumieć, a nawet usprawiedliwiać.
Teraz sytuacja jest inna. Bez szabel Gowina PiS musiałby oddać władzę. W nowej konfiguracji można sobie wyobrazić wstępnie poparty przez lewicę centrowy rząd przejściowy np. z premierem Kosiniakiem-Kamyszem, wicepremierem Gowinem i wicepremier Kidawą-Błońską. To by oczywiście nie była łatwa ani trwała konstrukcja, ale miałaby jednak dość siły, żeby przynajmniej zatrzymać dalszy dewastujący Polskę i Europę pochód autorytarnych populistów.
Dla formacji Gowina taki manewr byłby przepustką do demokratycznej przyszłości. Może w połączeniu ze sporą częścią PO, której formuła się kończy i zmierza do dezintegracji. W ten sposób mogłoby powstać przypominające niemieckie CSU trwałe, w miarę rozsądne, pragmatyczne republikańskie centrum, konkurujące z populistyczno-autorytarną prawicą Ziobry, Macierewicza, Rydzyka i Konfederatów, oraz z demokratyczną lewicą od Razem po lewe skrzydło dzisiejszej PO.
Czyli Gowin rządzi. Podobnie jak w innych trudnych sytuacjach jako języczek u wagi rządziło nieznacznie silniejsze, obrotowe i sprytne PSL Waldemara Pawlaka.
A jeśli nie rządzi, to na własne życzenie.
Wiadomo, że Gowin ma większe ambicje i chce być premierem, a nie wicepremierem. To zrozumiałe u polityka tak bardzo ambitnego. I nie jest wykluczone, że przed 12 listopada taka szansa się zmaterializuje. Ale na miejscu Gowina bym jej teraz nie brał, by nie skończyć jak Beata Szydło i Mateusz Morawiecki – czyli na bocznym torze, mijanym przez pociąg prezesa Kaczyńskiego. Bo PiS go jako premiera użyje i porzuci trwale oklejonego mazią produkowaną przez Ziobrę i Kamińskiego. Lepper i Giertych dobrze się przekonali, jak PiS działa wobec nazbyt ambitnych partnerów.
Może to nie brzmi efektownie, ale lepiej i zdecydowanie bezpieczniej być realnym wicepremierem Kosiniaka-Kamysza niż malowanym premierem Kaczyńskiego. Zwłaszcza że na następnym zakręcie można Kosiniaka-Kamysza zastąpić (jak Pawlak zastąpił Suchocką, która go wcześniej zastąpiła), a Kaczyńskiego zastąpić się nie da. Można z nim tylko przegrać lub wcześniej się rozstać.
Kmicic z chesterfieldem
Państwowa Komisja Wyborcza przeanalizowała jeden z sześciu – bliźniaczo do siebie podobnych – protestów wyborczych PiS i uznała, że nie zasługuje na uwzględnienie. – Wnosimy o pozostawienie go bez dalszego biegu – wystąpiła do Sądu Najwyższego.
Protesty wyborcze komitetu PiS ujawniło Oko.press. Serwis wydobył skargi z Sądu Najwyższego. W sześciu podobnych pismach komitet PiS kwestionuje wyniki wyborów do Senatu w sześciu okręgach wyborczych. We wszystkich wygrali kandydaci opozycji lub niezależni. Przewaga nad kandydatami PiS wyniosła od 320 głosów do 3 tys.
Rządząca partia liczy, że uwzględnienie protestów pozwoli jej na odbicie izby wyższej, w której większość będzie mieć opozycja i senatorowie niezależni.
„Wyniki wyborów niemal po połowie dzielą Senat pomiędzy partię sprawującą władzę a opozycję. W tym stanie rzeczy w interesie społecznym jest podjęcie dodatkowych działań weryfikujących” – napisał w uzasadnieniu protestów pełnomocnik komitetu PiS Krzysztof Sobolewski.
PiS myli artykuł kodeksu
„Zgłaszam protest wyborczy przeciwko ważności wyborów do Senatu RP”…
View original post 3 471 słów więcej
Posted in
polityka and tagged
Anna Rakowska-Trela,
Eliza Michalik,
Izba Kontroli Nadzwyczajnej i Spraw Publicznych,
Jacek Żakowski,
Jadwiga Emilewicz,
Jan Filip Libicki,
Jarosław Gowin,
Jarosław Kopeć,
Kleofas Wieniawa,
Krzysztof Sobolewski,
Mariusz Jałoszewski,
Michał Laskowski,
Monika Frąckowiak,
Państwowa Komisja Wyborcza,
Piotr Żytnicki,
PiS,
PRL,
Przemysław Radzik,
Senat,
Sąd Najwyższy,
Tomasz Urbaś,
wybory parlamentarne 2019,
Zbigniew Ziobro,
Łukasz Woźnicki |