Kolejki do lekarzy wydłużają się

Kmicic z chesterfieldem

Polska nie jest pępkiem świata, a PiS uczynił z kraju Zadupie europejskie.

Nasz kraj ma u władzy najgorszy sort polityków, których narzędziem rządzenia jest kłamstwo, rozdawnictwo i złodziejstwo.

Nikt tak w historii nie dymał narodu jak politycy PiS (Duda, Kaczyński, Morawiecki i pozostałe ancymonki), a zatem nietrudno zgadnąć, czym to może się skończyć.

Utratą niepodległości. Zasadne jest pytanie: na czyją korzyść pracują. Wszak nie na naszą.

JEDYNYM POMYSŁEM ANDRZEJA DUDY JEST REELEKCJA, A JEDYNYM CELEM PSYCHOLOGICZNYM JEST AUTOTERAPIA. MY NIE MAMY PREZYDENTA, ZATEM JEGO OBECNOŚĆ LUB JEJ BRAK NIE WPŁYWA NA “DZIANIE SIĘ” POLITYCZNE. ON MOŻE DOPEŁNIAĆ DZIAŁANIA POLITYCZNE.

Więcej Migalskiego >>>

Szczuli na Pawła Adamowicza, Krzysztofa Brejzę z rodziną. Szczuli na każdą grupę, która protestowała i której nie chcieli ustąpić, bo „ani kroku w tył”. Teraz szczują na Tomasza Grodzkiego, bo przegrali Senat. Co za ludzie.

„Świat zrobił się bardzo wielobiegunowy, i zmiana władzy w niewielkim nawet czy odległym kraju często będzie miała…

View original post 471 słów więcej

 

Kościół katolicki jako organizacja przestępcza, a TVP jako gadzinówka

Amerykańska telewizja NBC na swojej antenie odniosła się do raportu ws. pedofilii w Kościele katolickim w Stanach Zjednoczonych.

Trzeba naprawdę być wyrachowanym i zakłamanym, by w swojej narracji posunąć się tak daleko jak to robi TVPIS. W czwartkowej edycji flagowego programu Zjednoczonej Prawicy „Wiadomości”, znalazł się passus, którego określenie słowem kłamstwo czy propaganda, nie wchodzi w ogóle w grę. Jest to szczyt bezpardonowej manipulacji, podłość i niegodziwość, a przede wszystkim mega żenada, pokazująca skalę nieprofesjonalizmu i upadku sztuki dziennikarskiej.

Swoją prawdziwą twarz telewizja Jacka Kurskiego pokazała tym razem z okazji 79. rocznicy podpisania paktu Ribbentrop-Mołotow, na mocy którego III Rzesza i ZSSR dogadały się w 1939 roku co do podziału wpływów i wspólnej agresji na Polskę. Wiadomości TVP postanowiły na tę okoliczność zrobić przebitkę z wykładu prof. Gersdorf w Niemczech, stawiając ją de facto na równi z nazistami!

Wykorzystanie tak ważnej i smutnej dla naszego kraju daty do ataku na przeciwników, poprzez porównanie z najgorszym wrogiem, z jakim Polska miała kiedykolwiek do czynienia, jest po prostu skandalem, z którego ktoś powinien wyciągnąć kiedyś konsekwencje – komentują ten fakt dziennikarze.

„Przez takie materiały doprowadzicie w Polsce do rozlewu krwi. Okropne!” – napisał na Tweetterze dziennikarz Janusz Schwertner.

Lata będziemy odbudowywali zaufanie inwestorów zagranicznych, lata będziemy odbudowywali stabilność polskiego porządku prawnego, lata będziemy odbudowywali pozycję Polski w Unii Europejskiej. #SN #KRS #TSUE

Earl drzewołaz

W niedzielę na murach warszawskich kościołów zawisną dziecięce buciki. W ten sposób zostaną upamiętnione ofiary księży pedofilów. Do akcji mogą włączać się inne miasta.

„Baby Shoes Remember” to akcja, która narodziła się w Irlandii. Wieszanie dziecięcych bucików na murach kościołów i kuriach ma przypominać o ofiarach księży pedofilów.

Chodzi w niej również o to, żeby duchowni musieli sami ściągnąć buciki z murów. Dlaczego? – To będzie symboliczne ukrywanie przemocy wobec dzieci w Kościele. Zdejmujący mają poczuć się osamotnieni. Mottem akcji jest: „Kiedy ci, którzy domagają się sprawiedliwości, łączą się, to ci, którzy chcą zaprzeczać, stają się wyizolowaną mniejszością” – mówi TOK FM jedna z organizatorek akcji w Polsce Nina SankarI z Fundacji im. Kazimierza Łyszczyńskiego.

USA. Pensylwania ujawnia gwałcicieli w sutannach. Na karę jest za późno

W Polsce o włączenie się do inicjatywy została poproszona broniąca ofiar pedofilii w polskim Kościele Fundacja „Nie lękajcie się”. Akcja jest organizowana…

View original post 1 636 słów więcej

Kaczyńskiego interesuje tylko władza i władza. A reszta: Morawiecki i Duda to jego bubki

Wielu obserwatorów konfliktu politycznego w Polsce wciąż jest autentycznie zdziwionych, dlaczego celem uderzenia PiS-u, prawicy „kulturowej”, w tym „Kościoła Tadeusza Rydzyka” – są nie tylko Platforma, Nowoczesna czy różne partyjne niedobitki partyjnej lewicy. Od momentu przejęcia przez PiS służb, prokuratury, spółek skarbu państwa i mediów publicznych priorytetowym celem ataków propagandowych, działań kontrolnych, obcinania dotacji, a wreszcie zmian prawa utrudniających lub uniemożliwiających działanie stały się KOD, Wielka Orkiestra Świątecznej Pomocy, Fundacja Stefana Batorego, inne organizacje pozarządowe, sądy, instytucje kultury, media prywatne. A więc najszerzej rozumiane instytucje świeckiego i liberalnego społeczeństwa obywatelskiego w Polsce.

Oprócz planów podporządkowania PiS-owi samorządów, oprócz próby złamania i głębokiej personalnej wymiany środowiska sędziowskiego, oprócz „reformy edukacji” będącej okazją do programowej i personalnej przebudowy polskiej szkoły, rozpoczyna się atak prawicy na środowisko akademickie (ustawa Gowina otwiera furtki do finansowego i personalnego zniszczenia autonomii polskich wyższych uczelni). Wkrótce znowu na polskich uczelniach pojawią się „marcowi docenci”, gdyż w pracach nad „reformą” wyższych uczelni pojawił się plan głębokiej zmiany systemu przyznawania docentury. Począwszy od zmiany systemu zgłaszania kandydatów (bez koniecznego dorobku) przez uczelnie i instytuty, aż po zmianę systemu centralnego zatwierdzania kandydatur i stworzenie dodatkowej instytucji odwoławczej podporządkowanej rządowi. Wystarczy zatem jedna prowincjonalna uczelnia pod kontrolą prawicy, nie mówiąc już o wyższej szkole Tadeusza Rydzyka czy każdym seminarium duchownym przyznającym naukowe tytuły, aby w parę lat wyprodukować setki nowych „marcowych docentów”. Bez naukowego dorobku, ale za to o właściwej ideowej i wyznaniowej proweniencji. Pamiętających w dodatku, komu zawdzięczają awans. Do tego dochodzą takie kurioza, jak rugowanie przez rząd świeckich instytucji adopcyjnych na rzecz katolickich czy usuwanie organizacji organizacji podejrzewanych o feminizm lub choćby nadmierną determinację w walce o równouprawnienie kobiet z list instytucji dopuszczonych do realizowania dotowanych przez państwo programów społecznych.

W Polsce nie ma się ostać nic świeckiego, nic liberalnego, nic nieprawicowego– nie tylko na poziomie państwa, ale przede wszystkim na poziomie organizacji pozarządowych, ruchów społecznych czy jakichkolwiek form obywatelskiej aktywności Polaków.

Zdobycie władzy

Kaczyński i prawica kulturowa wyciągają wnioski z przebiegu walki politycznej w ostatniej dekadzie. Prawica wygrała politycznie dopiero po tym, jak wygrała na poziomie społeczeństwa obywatelskiego – w mediach, w organizacjach społecznych, na ulicy.

Kościół Rydzyka; ruchy antyaborcyjne związane z innymi konserwatywnymi nurtami w polskim Kościele; nowe prawicowe media „tożsamościowe” dysponujące zapleczem finansowym SKOK-ów; narodowcy (silni właśnie jako ruch społeczny, zdolny do formowania i werbunku młodzieży, bo jako struktura polityczna zawsze byli kiepscy); do tego Elbanowscy i ich ruch „ratowania maluchów” przed świecką liberalną szkołą i przed świeckim państwem, kluby Gazety Polskiej, Solidarni 2010… – całe to prawicowe społeczeństwo obywatelskie najpierw zadało wiele bolesnych wizerunkowych i ciosów rządzącej Platformie Obywatelskiej, a potem pomogło zdobyć władzę Kaczyńskiemu. Polscy liberalni mieszczanie (my mieszczanie) sądzili (sądziliśmy), że wystarczy co 4 lata chodzić na wybory. Okazało się, że nie wystarczy.

Dopiero po przegranych przez liberalną Polskę wyborach narodził się KOD, czyli pierwsza tak autentyczna i żywa struktura liberalnego społeczeństwa obywatelskiego w Polsce – chyba w ogóle po roku 1989, a na pewno w ostatniej dekadzie. To trening KOD-u przygotował późniejszy sukces „czarnego protestu”. To osłabienie KOD-u podcięło skrzydła obywatelskim protestom przeciwko dalszym próbom zaostrzenia ustawy antyaborcyjnej, przeciwko likwidacji gimnazjów i w ogóle – przeciw zaciskaniu się partyjnej i ideologicznej kontroli nad życiem Polaków i Polek.

Także Wielka Orkiestra Świątecznej Pomocy bije od 2016 roku kolejne rekordy zebranych pieniędzy, bo stała się dla wielu Polaków formą publicznej deklaracji, że nadal chcą żyć i działać w świeckim (co wcale nie znaczy – wrogim religii) społeczeństwie i państwie. Z kolei każdy nawiedzony prawicowiec czy fundamentalista nienawidzi KOD-u czy WOŚP-u tak samo jak Schetyny, Lubnauer, PO i Nowoczesnej. Prawica wie doskonale, że to zmobilizowane ruchy społeczne zapewniły PiS-owi władzę. I tylko mobilizacja liberalnego społeczeństwa obywatelskiego pozwoli odzyskać władzę liberalnej opozycji partyjnej. Dlatego Mariusz Kamiński czy Zbigniew Ziobro rozpracowanie i wizerunkowe zniszczenie KOD-u czy WOŚP-u uważają za taki sam priorytet, jak rozpracowanie i zniszczenie Platformy.

Sojusz tylko doraźny

Prawica kulturowa, skupiona na „wojnie cywilizacji” przeciwko Polsce liberalnej i świeckiej, pomogła Kaczyńskiemu zdobyć polityczną władzę. Kaczyński, swoim czysto politycznym sukcesem, utorował prawicy kulturowej drogę do dalszego przejmowania społeczeństwa, a Kościołowi Rydzyka do dalszego przejmowania całego Kościoła katolickiego w Polsce. Ten sojusz, który przyniósł korzyść obu stronom, jest jednak sojuszem doraźnym. Kaczyński nie chce mieć społeczeństwa obywatelskiego w ogóle, nawet „narodowego” czy „katolickiego”. On uderza w liberalne i świeckie społeczeństwo obywatelskie, aby zrealizować swoją obsesję koncentracji władzy politycznej w ręku własnym i swojej partii.

Kaczyński wie jednak doskonale, że PO czy Nowoczesna pozbawione zmobilizowanego społecznego zaplecza staną się bezsilną „opozycją kontrolowaną” (jak na Węgrzech czy w Rosji). Będą wygodnym alibi wobec zarzutów o brak demokracji, jednak nigdy nie wygrają wyborów, a później nawet przestaną wchodzić do parlamentu. Po zniszczeniu liberalnego społeczeństwa wyparują liberalne partie (liberalno-konserwatywne, socjalliberalne). Nawet najbardziej konserwatywni w opozycji Kazimierz Michał Ujazdowski czy Paweł Zalewski będą mogli chodzić wyłącznie do prawicowych mediów różnych odcieni (bo innych ma nie być) tłumacząc się, co ich łączy z „lewacką” Platformą.

Taki jest cel Kaczyńskiego, czysto polityczny, skoncentrowany na władzy. Tymczasem prawica obyczajowa i religijna, specjalizująca się w „wojnie kulturowej”, chce zniszczyć świeckie i liberalne społeczeństwo w Polsce, by całkowicie zastąpić własnym społeczeństwem obywatelskim. PiS wykonuje robotę z punktu widzenia „kulturowej” prawicy skrajnie pożyteczną, a mimo to wzajemne napięcia widoczne są na każdym kroku. Dla Kaczyńskiego obsadzenie partyjnymi nominatami spółek skarbu państwa, „zrepolonizowanych” banków i instytucji finansowych to kolejne narzędzie etatyzmu, koncentrowania pełni władzy w swoich rękach. Jednak dla większości samych nominatów, wywodzących się z rozmaitych instytucji prawicy narodowej czy wyznaniowej sprawa wygląda inaczej. Oni nigdy nie mieli pretensji do kapitalizmu nomenklaturowego, opartego na politycznych przywilejach, jako do zasady. Oburzało ich jedynie to, że promował „liberałów i postkomunistów”, a nie „katolików i prawicowców”, czyli właśnie ich. Etatyzm Kaczyńskiego to dla nich szansa na polityczne uwłaszczenie, w potem wyjście – z kilkuset tysiącami albo kilkoma milionami złotych,  także z cennymi kontaktami biznesowymi – już do sektora prywatnego, także poza zasięg władzy Kaczyńskiego.

Lider PiS uderza w środowisko sędziowskie i w adwokaturę, żeby je całkowicie ubezwłasnowolnić wobec władzy czysto politycznej. Tymczasem dla prawicy „kulturowej”, Ordo Iuris, wyznawców Marka Jurka, sympatyków Gowina – wojna Kaczyńskiego jest okazją, by zastąpić liberalnych i świeckich adwokatów czy sędziów przez „prawników pobożnych”, realizujących w praktyce orzekania już nawet nie naukę społeczną Kościoła, ale brutalny fundamentalizm.

Wspólnych interesów jest tyle, że na razie sojusz ciągle się trzyma. Kaczyński uważa, że jego „wyznaniowi” sojusznicy pomogą mu zniszczyć liberalne społeczeństwo obywatelskie, ale on nie pozwoli im zastąpić go własnym, które też stałoby się niezależne od jego osobistej politycznej kontroli. Z kolei dla Jurka, dla ludzi z Opus Dei, dla Gowina, Rydzyka… Kaczyński to skuteczny taran, ale także trochę „pożyteczny idiota”, który w imię osobistych ambicji i anachronicznej wizji wszechobecnego państwa z połowy ubiegłego wieku, pomoże nowoczesnej kulturowej prawicy zniszczyć w Polsce liberalne i świeckie społeczeństwo obywatelskie, które oni zastąpią. A wówczas użyteczność Kaczyńskiego się skończy, a jemu samemu pozwoli się spokojnie odejść. Jak jakiemuś dziewięćdziesięcioletniemu Piłsudskiemu dożywającym swoich lat w domu spokojnej starości w Sulejówku. Kiedy krajem już będzie rządził Rydzyk i ONR.

Pierwsza dama, towarzysząca prezydentowi Andrzejowi Dudzie w podróży zagranicznej do Australii, wykazała się nie lada arogancją. Do sieci trafił film z żenującym zachowaniem Agaty Kornhauser-Dudy podczas niespodziewanego spotkania z Polonią, która wyrażała swój sprzeciw wobec pisowskiej polityki.

„Kiedy grupa kobiet krzyczała do przechodzącej w obstawie Agaty Dudy „wolność, równość, demokracja, żona prezydenta zaczęła im… przyklaskiwać. Ale nie wyglądało to jak dowód poparcia, tylko dezaprobaty.”

https://twitter.com/polish_in/status/1032233989229015041

Dlaczego Agata Duda nie zabiera głosu w ważnych kwestiach, wykazuje się małą aktywnością przez co jest chyba najmniej lubianą pierwszą damą? Postawę Agaty Dudy trafnie oceniła w rozmowie z „Gazetą Wyborczą” Magdalena Dobrzańska-Frasyniuk.

„W kampanii wyborczej widzieliśmy inteligentną, zdecydowaną, aktywną, wypowiadającą się kobietę, po czym skończyła się kampania i nagle – jak z prezesem Kaczyńskim – mamy zupełnie inną postać.”  Według żony Władysława Frasyniuka, obecna pierwsza dama zwyczajnie oszukała Polaków.

Jak poinformowała Prokuratura Krajowa, Prokurator generalny Zbigniew Ziobro skierował wniosek do Trybunału Konstytucyjnego w sprawie przepisów, na podstawie których Sąd Najwyższy zawiesił niektóre zapisy nowej ustawy o Sądzie Najwyższym.

Ziobro uznał, że skierowanie przez Sąd Najwyższy do Trybunału Sprawiedliwości UE pytań prejudycjalnych i zawieszenie stosowania niektórych przepisów obowiązującej ustawy o SN, stanowi rażące przekroczenie kompetencji SN.

Każdy polski sąd jest związany zasadą nadrzędności konstytucji w polskim porządku prawnym. Oznacza to, że nawet Sąd Najwyższy nie może przypisywać sobie kompetencji, które nie wynikają z obowiązującego prawa. A polskiemu porządkowi prawnemu w ogóle nie jest znana instytucja zawieszenia stosowania przepisów obowiązujących ustaw” – czytamy na stronie Prokuratury Krajowej.

>>>

U W A G A ! „Ziobro kieruje wniosek do TK w sprawie przepisów z których skorzystał SN zawieszając stosowanie ustawy i już wiadomo dlaczego Muszyński wycofał swoją kandydaturę i zapewne będzie sędzią sprawozdawcą.”

Earl drzewołaz

Tak jak w Australii, także w Nowej Zelandii w związku z wizytą prezydenta Andrzeja Dudy, protestuje część polskiej społeczności, niezadowolona z reformy sądownictwa – informuje Onet, powołując się na Radio New Zealand.

To pierwsza wizyta Prezydenta Polski w Australii. Andrzej Duda złożył wczoraj wizytę przy pomniku upamiętniających 800 polskich uchodźców, którzy w czasie II wojny światowej znaleźli wspomnienie w Nowej Zelandii. Wśród członków Polonii pojawili się ludzie, którzy sprzeciwiają się polityce prowadzonej przez PiS.

Protestujący ubrani byli w koszulki z napisem „Konstytucja”. Część z nich dzierżyła w dłoni białe róże, jeden z symboli pokojowego protestu przeciwko rządom skrajnie prawicowej partii. Polski rząd oddala się od zachodnich standardów demokratycznych, zmuszając 73 sędziów do wcześniejszego przejścia na emeryturę. W polityce zagranicznej sprzeciwia się przyjmowaniu uchodźców z regionów świata ogarniętych wojną – czytamy na stronie radia.

W ubiegłym miesiącu tysiące ludzi protestowało w centrum Warszawy przeciwko ustawie, która przyznawała rządowi większą kontrolę nad…

View original post 1 967 słów więcej

Dzieło PiS – afera podsłuchowa

Jak donosi „Gazeta Wyborcza” w materiale Wojciecha Czuchnowskiego, politycy Prawa i Sprawiedliwości aż pół roku przed ujawnieniem tzw. afery podsłuchowej wiedzieli o nielegalnym nagrywaniu w restauracjach ministrów, ludzi biznesu i funkcjonariuszy publicznych.

Biznesmen Marek Falenta, zleceniodawca podsłuchów miał zaoferować nagrania kompromitujące rząd PO ówczesnemu skarbnikowi PiS, Stanisławowi Kostrzewskiemu. Bezpośredni świadek sprawy, na którego powołuje się w swoim materiale „Gazeta Wyborcza” twierdzi, że kierownictwo PiS postanowiło sprawdzić Falentę.

Na zlecenie Mariusza Kamińskiego CBA „prześwietliło” biznesmena, który „miał od lat współpracować ze służbami – najpierw ABW, później CBA, – jako osobowe źródło informacji o kryptonimie „Prefekt”. Po weryfikacji zdecydowano, żeby pierwsze nagrania z podsłuchów opublikować w nie kojarzonym z prawicą tygodniku „Wprost”.

Później sprawą podsłuchów zajął się już tygodnik „Do Rzeczy”. Priorytetowym celem było wówczas wygranie przez PiS wyborów. Sam Falenta zaprzeczał wówczas, że chciał przekazać nagrania partii PiS. Dzisiaj, walczący o odroczenie kary, biznesmen nie chce komentować sprawy, a były szef CBA, Mariusz Kamiński zaprzecza doniesieniom GW.

Tych codziennych bzdur tej władzy nawet nie ma co komentować. Ręce same opadają. Tworzą historie klamstw. Za chwile wszyscy dowiemy sie ze to tylko oni stworzyli Swiat i Polske a my żyjemy dzieki nim.

Earl drzewołaz

„Politycy PiS mieli wiedzieć o nagrywaniu ministrów rządu PO-PSL pół roku przed wybuchem afery podsłuchowej” – pisze Wojciech Czuchnowski w dzisiejszej „Gazecie Wyborczej”. Informacjom zaprzeczają osoby, które według dziennikarza były w sprawę zamieszane.

Wedle ustaleń dziennikarza „Gazety Wyborczej”, Marek Falenta miał zaoferować nagrania polityków PO-PSL ówczesnemu skarbnikowi PiS Stanisławowi Kostrzewskiemu pod koniec 2013 roku. Polityk miał wziąć namiary i przekazać je kierownictwu partii, gdzie miała zapaść decyzja o sprawdzeniu Marka Falenty.

„Gazeta Wyborcza”: politycy PiS wiedzieli o podsłuchach pół roku wcześniej

Zadanie to, wedle informatora „GW”, przypadło w udziale Ernestowi Bejdzie, obecnemu szefowi CBA, który w 2014 roku był prawnikiem związanej z PiS spółki Srebrna. Weryfikacja miała wykazać, że Falenta od lat miał współpracować z ABW, a później z CBA.

Następnie – podaje „GW” – zdecydowano, że pierwsze nagrania zostaną opublikowane na łamach tygodnika „Wprost”, który nie był kojarzony z obozem prawicy, co mogłoby zaszkodzić sprawie. Kolejne nagrania ukazały się…

View original post 859 słów więcej

Krycha Pawłowicz trafiła na chłopa

Po ujawnieniu wyłudzeń w dolnośląskim oddziale #PCK Jerzy G. został zwieszony w prawach członka #PiS. Kierujący dotychczas wrocławskim okręgiem #PiS Piotr Babiarz sam zrzekł się członkostwa w partii… materiał @JHarlukowicz #PiSwziąłmiliony

Kupilibyście starą beemkę od handlarza, który mówi, że to od dziadka, który jeździł tylko do kościoła? No to chyba nie nabierzecie się na pisowski numer z tym uśmiechniętym starszym panem. #PiSwziałMiliony

Kanikuła ostatnich miesięcy doskwiera wszystkim, szczególnie jednak chyba dopiekła nieocenionej w swoich „genialnych” spostrzeżeniach Krystynie Pawłowicz. Nawiązując z pewnością do ostatnich dyskusji rolników o niedotrzymanych obietnicach rządzących zaatakowała ludowców.

„PSL, nie chowaj się! To wy pasożytujecie na wsi i polskich rolnikach. Uwłaszczyliście się na przemyśle z rolnictwem związanym, gnębicie swych sąsiadów rolników. Podnieśliście z PO wiek emerytalny waszych kobiet ze wsi aż o 12 lat! PSL! Na kolana i przeproście!” – napisała na Twitterze posłanka i tak się zaczęło…

Tego PSL nie podarował: „Kryśka, znaleźliśmy Twoje tabletki. Oddamy jak się zobaczymy w Sejmie. Do tego czasu nie panikuj i się trzymaj. Pamiętaj: i tak Cię kochamy” – czytamy na oficjalnym profilu partii.

Ale niewybredna w swoich komentarzach Pawłowicz odpalił w swoim stylu: „Na waszą jałową miłość czeka w Słupsku Biedroń. Powodzenia” – odparła.

Jeśli M. Morawiecki na podstawie tego, że był współpracownikiem R.Czarneckiego w Urzędzie Komitetu Integracji Europejskiej,gdzie opracowywał strategie negocjacyjne pl przystąpienia do UE, mówi: „ja sam negocjowałem przystąpienie PL do UE”,to co powiedzieć o zasługach R. Czarneckiego?

Earl drzewołaz

Mateusz Morawiecki podczas przedwyborczej konwencji w Sandomierzu zrobił ze siebie człowieka niewiarygodnego. Opowiadając o mocarstwowości PIS-owskiego państwa, fantastycznej pozycji Polski na świecie i standardach, które teraz my, czyli PiS podyktujemy Europie posunął się o wiele za daleko.

https://twitter.com/Polskawruinie1/status/1031179585176653824

„Ja sam negocjowałem przystąpienie do UE 20 lat temu i doskonale wiem, jak w UE negocjuje się najlepsze transakcje” – uspokajał premier, zapewniając o świetlanej przyszłości budżetowej Polski. W powodzi takich i podobnych przechwałek to ostatnie zdanie rozpętało prawdziwą burzę, a głos zabrali ci, którzy faktycznie Polskę do Unii wprowadzali. Pierwszy odezwał się były premier Leszek Miller:

„Premier Morawiecki: ‚Ja sam negocjowałem przystąpienie Polski do UE 20 lat temu”. Nic Pan nie negocjował. Proszę choć poczekać do czasu, kiedy umrę” – napisał Miller na Twitterze.

„Pan Morawiecki był jednym z wielu pracowników urzędu, nie żadnym negocjatorem. Jeżeli uczestniczył w pracach, to jako szeregowy urzędnik. Nie miał nic do gadania. Przygotowywał materiały na…

View original post 1 913 słów więcej

PiS to kłamstwa, chamstwo i buta

>>>

Spotkanie z Polonią i odznaczenia dla australijskich polityków – w ten sposób prezydent Andrzej Duda rozpoczął wizytę w Australii. Ale część Polonii nie jest z tej wizyty zadowolona.

Prezydent Andrzej Duda jest teraz w Melbourne, a w najbliższych dniach będzie także w Canberze i w Sydney, odwiedzi również Nową Zelandię. To pierwsza wizyta polskiego prezydenta w tych dwóch krajach.

Jednym z jej najważniejszych celów są spotkania z Polakami w roku 100-lecia odzyskania niepodległości – podaje pałac prezydencki. – Jestem szalenie wzruszony, że w tak ważnym dla nas, wszystkich Polaków, roku stulecia odzyskania niepodległości w 1918 roku mogę stać tu, w Australii, po drugiej stronie świata, patrząc na moich rodaków, którzy tutaj żyją – mówił Andrzej Duda podczas uroczystości wydanej przez gubernator stanu Wiktoria.

Andrzej Duda w Australii. Polonia pisze do premiera kraju

Tymczasem, jak donosi OKO.press, Polacy w Australii wystosowali list do premiera Malcolma Turnbulla i szefowej australijskiego MSZ, Julie Bishop.

Premier Australii oraz Pani Minister Spraw Zagranicznych Australii spotykają się za kilka dni z Prezydentem Andrzejem Dudą. Chcemy, aby mieli pełne zrozumienie sytuacji politycznej w Polsce oraz roli, jaką odgrywa Andrzej Duda w niszczeniu demokracji w Polsce

– czytamy na stronie naszademokracja.pl, na której został umieszczony list. Tam też można go podpisać. W treści znajduje się prośba, by władze Australii na spotkaniu z Dudą wyraziły obawę odnośnie sytuacji w Polsce. Chodzi m.in. o zmiany w sądownictwie. Twórcy dokumentu stwierdzają, że prezydent Duda podpisał 26 lipca „niekonstytucyjną ustawę”, która pozwoli rządzącemu PiS uzyskać wpływ na Sąd Najwyższy.

„Radykalne zmiany w sądownictwie (…) są obliczone na to, by skupić w rękach rządzącej partii kontrolę nad władzą sądowniczą” – czytamy. Jest też wzmianka o „wielotysięcznych protestach w obronie demokracji, sądów i wolności słowa w Polsce” oraz o zastrzeżeniach UE do zmian w naszych sądach.

Prezydent Polski nie tylko nie obronił demokracji, nie wetując niekonstytucyjnego prawa, ale dąży do zmiany konstytucji, by zagwarantować prezydentowi większą władzę, a także nadać większe prawa wybranym grupom, przy jednoczesnej dyskryminacji mniejszości religijnych i innych mniejszości w Polsce

– napisano w liście do władz Australii. Na portalu widnieje informacja, że (do momentu publikacji tego artykułu) zebrano pod nim ponad 1200 podpisów.

>>>

NEWSWEEK: Dlaczego zaangażował się pan w czytanie konstytucji podczas ulicznych protestów?

Jerzy Radziwiłowicz: – Dać głos sprawie to minimum tego, co można robić. Piękny tekst preambuły naszej konstytucji czytam publicznie już dwa i pół roku. Pierwszy raz stało się to, gdy rozpoczęło się niszczenie Trybunału Konstytucyjnego. Było dla mnie jasne, że PiS bierze się za bary z tą instytucją nie po to, aby polepszyć jej prace. Od początku miałem poczucie, że rządzi nami chuligańska formacja, która zmierza w złą stronę. Do partii Kaczyńskiego nie mam za grosz zaufania od czasu pierwszych rządów. Już to, co robili w latach 2005-2007 przerażało mnie, ale wtedy mieli za mało czasu i możliwości, aby dokonać tego, co teraz.

Wyciągnęli z tamtych rządów jakieś wnioski?

– Są bardziej brutalni i skuteczniejsi. Nie muszą układać się z nikim w koalicji. Gdy większość sejmowa spadła im z nieba, zrozumieli, że hulaj dusza, więc robią, co chcą.

Dla Birkuta, postaci PRL-owskiego przodownika pracy, którego zagrał pan w „Człowieku z marmuru” i „Człowieku z żelaza” przełomem w myśleniu była podana mu gorąca cegła, która poparzyła mu ręce.

Ta cegła cały czas jest przez władzę podgrzewana. Kwestią czasu jest to, kiedy zacznie parzyć.

Jeden z bohaterów „Człowieka z żelaza” radzi: „Jak siedzisz w gnoju po szyję, to się nie szarp, bo się całkiem utopisz”.

Każdy – nawet ten, kto manifestuje pod Sejmem, musi pracować, płacić kredyty, zajmować się rodziną, układać się z rzeczywistością, która go otacza. To, że trzeba jakoś żyć nie oznacza jednak, że wszystkim będzie w tej rzeczywistości wygodnie, że wszyscy będą chcieli urządzić się w tym – jak pani cytuje – gnoju.

Co pana najbardziej uwiera? 

Trudno powiedzieć co konkretnie. Uwiera wszystko. To, jak ci ludzie się wypowiadają jest okropnie irytujące. Przecież chyba nawet dziecko już rozumie, że nie jest tak, jak próbują nam wmówić. Kłamstwo, szyderstwo, chamstwo i buta tej władzy są nie do zniesienia.

Wojciech Maziarski na koduj24.pl pisze o Węgrzech.

Coroczne marcowe pielgrzymki sekty smoleńskiej na Węgry przyprawiły Polakom gębę sojuszników orbánowskiej dyktatury.

Na wielkim placu Kossutha przed majestatycznym neogotyckim budynkiem parlamentu w Budapeszcie przy wielkim maszcie z węgierską flagą narodową honorową wartę trzyma dwóch honwedów. Stoją sztywno i nieruchomo, jakby kij połknęli, z karabinami opartymi kolbami o ziemię. Podziwu godne. Upał grubo powyżej 30 stopni, a na nich nie widać śladów potu. Spojrzenia oczu osłoniętych ciemnymi okularami kierują na wprost, ku szerokim kamiennym schodom prowadzącym do budynku.

Gdyby obrócili się nieco w prawo, ujrzeliby kopułki dwóch niepozornych namiotów rozłożonych na granitowych płytach placu. Tu też wartę trzymają dwie osoby – mężczyzna i kobieta. Siedzą na składanych turystycznych krzesełkach i coś czytają. Widać, że nie mają za wiele do roboty. Wokół żołnierzy krążą roje fotografujących się turystów – cudzoziemców i Węgrów z prowincji, którzy przyjechali zwiedzać stolicę. A przy namiotach nie dzieje się nic. Zwiedzający z oddali spoglądają na placówkę demonstrantów, całą swą postawą okazując dystans. Tak jakby ten protest w ogóle ich nie dotyczył – nie nasza sprawa, niech ci dziwacy sami sobie demonstrują.

Dramat frankowiczów na Węgrzech jest o wiele większy niż w Polsce
Na żółtej płachcie opartej o jeden z namiotów widnieje napis: „Reżim Orbána = bankowy terror”. To hasło kredytobiorców, którzy przed laty kupili mieszkanie za pożyczone franki, a teraz lądują na bruku. Wprawdzie na początku roku 2015 rząd Orbána przewalutował wszystkie kredyty walutowe na forinty, ale nie uratowało to wielu zadłużonych rodzin, które zaciągnęły pożyczki przed kryzysem finansowym 2009 roku.

Problem kredytów walutowych ma na Węgrzech o wiele większą skalę niż w Polsce. W 2011 r. wartość portfela kredytów walutowych na Węgrzech stanowiła 20 proc. PKB, a w Polsce 12,5 proc. Średnie oprocentowanie kredytów frankowych na Węgrzech w latach 2008-2014 wynosiło 6,1 proc., a u nas 2,3 proc. To sprawiło, że w 2014 r. aż 40 proc. zaciągniętych kredytów węgierskie banki musiały uznać za zagrożone. W Polsce tych zagrożonych było tylko 3,5 proc. Polscy frankowicze jęczą i dyszą z wysiłku, ale na ogół spłacają swoje zobowiązania, węgierscy – tracą dorobek całego życia.

W ostatnich miesiącach nasiliła się na Węgrzech fala eksmisji – banki sprzedają niespłacane kredyty firmom windykacyjnym, które przejmują mieszkania i eksmitują zadłużonych lokatorów. Eksmisja na bruk jest na Węgrzech prostsza do przeprowadzenia niż w Polsce.

Po kwietniowych wyborach opozycja poszła w rozsypkę
Jako jedyny wyłamuję się z tłumu obojętnych turystów i podchodzę do demonstrantów. Pytam, czy można ich sfotografować i opublikować ich zdjęcie. Jasne, że można. Wręcz dziękują za to. Są wdzięczni, że chcę rozpowszechnić informację o ich proteście. Wstają, żeby pozować do zdjęcia.

Na wielkiej białej płachcie rozłożonej na bruku przed namiotami każdy może wpisać, co mu serce dyktuje. Większość napisów pochodzi od zagranicznych turystów, wśród wielu innych widzę słowo „Poland”, a nawet deklarację, że Kosowo należy do Serbii („Kosovo je Srbija”). Węgierskich wpisów jak na lekarstwo. Widać, że protesty przeciw rządom Orbána nie wywołują spontanicznych odruchów sympatii i poparcia.

– Sytuacja bardzo się pogorszyła po wiosennych wyborach, w których rządzący Fidesz zdobył większość dwóch trzecich miejsc w parlamencie, pozwalającą zmienić konstytucję – mówi mi Bálint Magyar, autor książki „Węgry. Anatomia państwa mafijnego”. – Opozycja się załamała i poszła w rozsypkę. Lajos Simicska, oligarcha, który stawiał opór Orbánowi i utrzymywał ostatnie opozycyjne media, poddał się i sprzedał władzy swoje gazety i stacje radiowe. Młodzież zamiast się buntować woli emigrować.

Demokratyczna Polska musi się zrehabilitować
– My tutaj nie reprezentujemy żadnej partii politycznej – mówi kobieta z namiotu przed parlamentem. Ma na imię Eszter. Informuje, że namioty na placu stoją od kilku tygodni, a ich obsada rotacyjnie się zmienia – zupełnie jak u nas w miasteczku wolności przed Sejmem czy wcześniej w KOD-owskiej „puczepie” w Alejach Ujazdowskich przed siedzibą rządu. Opowiadam Eszter o tych polskich placówkach opozycyjnych. Jest bardzo zdziwiona. Myślała, że większość Polaków popiera Orbána i Kaczyńskiego. Skąd jej to przyszło do głowy?

– Co roku 15 marca przyjeżdżają tu tłumy Polaków, by uczestniczyć w marszu organizowanym przez orbánowski reżim – mówi. Tłumaczę jej, że te wyjazdy organizuje sekta smoleńska zorganizowana w Klubach „Gazety Polskiej”. W istocie to margines polskiego społeczeństwa.

Na pożegnanie daję jej wizytówkę i obiecuję pomóc nawiązać kontakt z ludźmi, którzy w Warszawie zorganizowali miasteczko namiotowe przed Sejmem. Tłumaczę jednak, że rozwiązanie problemu kredytów frankowych nie jest u nas ważnym postulatem opozycji. Są znacznie pilniejsze i ważniejsze sprawy. Chyba nie wyłożyłem tego dostatecznie jasno, bo jeszcze tego samego dnia wieczorem dostaję maila: „Niech żyje przyjaźń polsko-węgierska. Demonstranci z placu Kossutha proszą o zdjęcia warszawskiej demonstracji w sprawie kredytów frankowych”. Będę musiał jeszcze raz to wytłumaczyć.

Przede wszystkim zaś muszę coś zrobić – i to nie tylko ja, wszyscy musimy się w to zaangażować – żeby przeprosić węgierskich przyjaciół za coroczne pielgrzymki sekty smoleńskiej do Budapesztu. Musimy uświadomić im, że demokratyczna Polska ma zupełnie inne oblicze i nie wspiera dyktatury Orbána.

Waldemar Mystkowski pisze o Morawieckim i Dudzie.

W sile 60 chłopa, nie licząc wszak prezydentowej, poleciała do Australii delegacja prezydencko-rządowa, aby nie nabyć fregat rakietowych Adelaide, a jedynie podpisać list intencyjny, bo już raczej wiadomo, że do zakupu nie dojdzie. Tak zadecydował – jak media relacjonują – premier Mateusz Morawiecki, który nie kiwnie palcem w bucie, gdy mu na to nie pozwoli prezes Jarosław Kaczyński.

Jeszcze wczoraj szef Biura Bezpieczeństwa Narodowego Paweł Soloch zarzekał się, że ten 30-letni pływający złom jest OK: „fregaty obronią nas na Bałtyku”, zaś szef kancelarii Andrzeja Dudy Krzysztof Szczerski wycierając pot z czoła zapewniał: „to „polsko-australijsko-amerykańskie porozumienie wojskowe”. Za to nic na ten temat nie mówił minister obrony Mariusz Błaszczak, bo był zajęty lekturą, co też prasa na świecie pisze o nim jako ekspercie od sodomitów.

Prezes Kaczyński mógł dojść do skądinąd słusznych uczuć patriotycznych, po kiego wyrzucać w błoto miliardy na złom australijski, kiedy za darmo jest rdzewiejąca stępka pod prom w Szczecinie.

Do pisowskiego wariatkowa przyzwyczailiśmy się, a nawet jesteśmy na takie newsy gruboskórni, impregnowani, nie wyzwala się w nas już większe oburzenie. Ot, kolejna głupawka rządzących. Australijczycy też mogą podobnie odczuwać, choć negocjacje były długie i wyczerpujące. Ale ambasadę mają przy Nowogrodzkiej, więc z tym klimatem absurdu są aż nadto zaznajomieni.

Prezydent Duda i tak nie miał w planach spotkania na antypodach z kimś ważnym, bodaj tylko z gubernatorem jednego ze stanów. Przynajmniej Agata Kornhauser-Duda będzie mogła zaprezentować kreację koktajlową. Jest problem, czym Duda ze swymi kompanami wypełnią czas, choć w dzień prezydent może poszusować na nartach wodnych. Mogę mu ponadto podpowiedzieć, by wybrał się na koncert Boba Dylana w Sydney, który jeszcze dziś i jutro koncertuje. Rozumiem, że Dylan to nie Doda i zadkiem nie zakręci.

Inny walor antypodów jest jeszcze taki, że na trasie kawalkady Dudy nie pojawią się protestujący z t-shirtami Konstytucja, ani nie będą w nie ubierać pomniki. Choć kto wie. Przy całej niezłomności Dudy można rzec, iż wybrał dobry kierunek rozwoju osobistego: coraz mniej w nim polityka, a więcej celebryty.

O Targowicę oskarża PiS i jego propagandziści tych co zwracają się ku Europie, w walce o utrzymanie Polski na Zachodzie. To pokaz fałszu typowego dla tej formacji, bo PiS i wszystko co się za nim wlecze mentalnie, narracyjnie i politycznie jest bardzo bliskie targowickiej głowy.

Earl drzewołaz

Wybitna pisarka Maria Nurowska o ostatnich wypowiedziach arcybiskupa krakowskiego Marka Jędraszewskiego.

Z należytą pompą i we właściwej oprawie, metropolita gdański arcybiskup Sławoj Leszek Głódź świętował 73. urodziny. Było sympatycznie i wesoło. Był grill. Była orkiestra i sporo gości, a wśród nich ojciec Tadeusz Rydzyk, dyrektor Radia Maryja oraz szef Solidarności Piotr Duda.

Urodzinowe przyjęcie arcybiskup zorganizował w swojej rezydencji przy Parafii św. Ignacego Loyoli w Gdańsku. Jak donosi „Fakt”, nie obyło się bez śpiewów i toastów, a impreza trwała do zmroku.

Arcybiskup słynie ze skłonności do dobrej zabawy i nie stroni od kieliszka. W 2013 roku tygodnik „Wprost” napisał, że duchowny potrafi w takich sytuacjach lekko przesadzać, a czasem wręcz nie kontroluje się.

Jeden z kapelanów opowiadał wtedy tygodnikowi, że arcybiskup budził go w nocy, pijany, i kazał grać na akordeonie do tańca. Podczas pijackich biesiad wysyłał go do miasta na poszukiwania odpowiedniego gatunku kiełbasy, kazał nalewać alkohol, krzycząc: „Co…

View original post 1 091 słów więcej

Błaszczak, wracaj do kuwety

Szef resortu obrony Mariusz Błaszczak napytał sobie biedy skandaliczną wypowiedzią na temat niedawnego marszu równości w Poznaniu. W programie „Rozmowy niedokończone” w Telewizji Trwam ocenił, że „W Poznaniu mieliśmy teraz do czynienia z takim zdarzeniem, że (odbyła się – red.) kolejna parada sodomitów, którzy próbują narzucić swoją interpretację praw i obowiązków obywatelskich na innych”. Chwalił też motorniczych poznańskich tramwajów, za to że nie chcieli, aby ich pojazdy jeździły z „flagami homoseksualistów”.

Bulwersująca wypowiedź, odbiła się szerokim echem w całej Polsce i minister może słono za nią zapłacić. Jak wynika z sondażu SW Research dla serwisu rp.pl. ponad połowa Polaków uważa, że w związku z tym Błaszczak powinien odejść ze stanowiska.

Głos w sprawie zabrał również Rzecznik Praw Obywatelskich:

„Brak stanowczej reakcji ze strony aktorów życia publicznego na wypowiedzi podobne do słów ministra Błaszczaka może być odbierany jako milcząca akceptacja dla przejawów dyskryminacji i legitymizacja mowy nienawiści przeciwko przedstawicielom różnych grup mniejszościowych” – napisał w oświadczeniu opublikowanym na stronie RPO Adam Bodnar.

Podkreślił, że obowiązkiem władzy publicznej jest „włączanie, a nie wykluczanie”. Dodał, że „z tego powodu wszelkie przypadki ataków słownych na takie zgromadzenia, jak Marsz Równości, powinny zostać jednoznacznie potępione. Ma to również na celu budowanie w ofiarach mowy nienawiści motywowanej uprzedzeniami przekonania o tym, że przypadki naruszeń ich praw podstawowych nie są władzy publicznej obojętne – uznał Bodnar.

Zwrócił też uwagę, że „dbanie o odpowiedni poziom debaty publicznej, w której priorytetem będzie poszanowanie godności każdego człowieka, stanowi naszą wspólną odpowiedzialność. Szacunek dla każdej osoby, okazywany w przestrzeni publicznej, jest bezwzględnym wymogiem zachowania standardów w ramach zróżnicowanego, demokratycznego społeczeństwa” – podsumował Rzecznik Praw Obywatelskich.

Pogląd RPO podziela znaczna część Polaków zniesmaczonych stanowiskiem Błaszczaka.

W sondażu dla rp.pl 53,3 proc. badanych jest zdania, że Mariusz Błaszczak powinien zostać usunięty z rządu. Odmiennego zdania jest tylko 25,9 proc. respondentów. I tylko 20,7 proc. ankietowanych nie ma zdania na ten temat.

W podziale na płeć, za usunięciem z rządu ministra Błaszczaka jest 52 proc. mężczyzn i 54 proc. kobiet. Odpowiadają tak również częściej osoby mające 50 i więcej lat (59 proc.), badani z miast liczących powyżej 200 tysięcy mieszkańców (66 proc.) i ankietowani o wykształceniu wyższym (60 proc.).

Sprawą konstytucji i sądów nowych zwolenników się już nie pozyska, socjałem PIS – u się nie przebije, patriotyczną retoryką też nie. Więc co robić? Już dziś najnowszy wstępniak Tomasza Lisa w „Newsweeku”, a w nim propozycja.

Od XVIII wieku w głębokiej, a więc najważniejszej warstwie zachodnio-europejskiej mentalności politycznej jest przekonanie, że Polska i wschód Europy powinien być oddany w gestię Rosji. Ono trwa, choć stłumione. Groźne dla nas. PiS robi wszystko by je wyciągnąć na wierzch.

Earl drzewołaz

Pis nauczył nas, że w Polsce nie obowiązują żadne reguły chyba, że są korzystne dla pis teraz niejaki abpa depo próbuje nauczyć, że w Polsce nie obowiązuje konstytucja pic.twitter.com/oRfjXMDWCZ

— Tomasz Wolf 🇪🇺🇵🇱🇺🇲🌍⚡⚡⚡ (@TomaszWolf) August 16, 2018

Chyba pierwszy raz się zdarza, że „ekspertka” od wiedzy wszelakiej, posłanka Prawa i Sprawiedliwości Krystyna Pawłowicz znalazła poparcie mediów społecznościowych. Tym razem dodała swoje trzy grosze do dyskusji o osiągnięciach polskich drużyn piłkarskich oraz klęsce na Mundialu. Na celownik wzięła Zbigniewa Bońka, po tym jak teraz w europejskich rozgrywkach pucharowych kompletną klapę poniosły Legia Warszawa, Lech Poznań i Jagiellonia Białystok.

Na Twitterze kompromitację polskich drużyn Pawłowicz skomentowała jednoznacznie zaczepiając szefa PZPN:

„Panie Bońku
Po wynikach polskich piłkarzy we wszelkich ligach, od gminnych po światowe, jako kierownik PZPN „jawi się Pan dla mnie kierownikiem fascynującym” – napisała.

Tak z kpiną nawiązała do dyskusji, która zrodziła się przy okazji mistrzostw świata 2018. Posłanka zapytała wówczas, czy…

View original post 2 789 słów więcej

Przeciw pisowskiej Targowicy musimy sięgnąć po środki bardziej radykalne. Czy jak Tadeusz Kościuszko?

3 lipca 2018 roku polski kryzys konstytucyjny wszedł w nową fazę a ostatnie zmiany legislacyjne dotyczące Sądu Najwyższego wskazują jasno, że zmierzamy do całkowitego upolitycznienia polskiego sądownictwa.  Niebawem Sąd Najwyższy, któremu kierunek nadawali Adam Strzembosz i Stanisław Zabłocki stanie się Sądem Najwyższym, o którego jakości decydować będą Adam Tomczyński i Stanisław Piotrowicz. Jest jasne, że takiemu obrotowi spraw trzeba się przeciwstawiać. Stąd też nasiliły się w ostatnich tygodniach zbiorowe protesty.

Zastanawia mnie, czy protesty te mogą być bardziej skuteczne. Aby odpowiedzieć na to pytanie, trzeba najpierw zdiagnozować kilka ryzyk, które czyhają na protestujących.

Po pierwsze, inflacja protestów. Protesty w sprawie sądownictwa odbywają się niemal codziennie, organizowane przez wiele podmiotów. To powoduje, że powszednieją i rozmieniają się na drobne. Dodatkowo, ponieważ protestów jest wiele i odbywają się w różnych miejscach, dochodzi problem koordynacji i poinformowania o dacie i miejscu, które nie są przecież stałe.

Po drugie, frekwencja. Miedzy innymi z powodu inflacji protestów na niektórych protestach liczba protestujących jest niska. To zniechęca i daje pożywkę do kpin. W mediach społecznościowych zwolennicy rządu z lubością pokazują jakiś niezbyt liczny protest, opatrując go kpiącym „w mieście, które liczy kilkaset tysięcy mieszkańców pod sądem protestuje 14 osób”

Po trzecie fokus, czyli skupienie się na jednym temacie. W sposób naturalny spontanicznie organizowane protesty przyciągają ludzi walczących o rozmaite ważne publiczne sprawy. Z tego powodu coraz częściej w czasie protestów, zwłaszcza w Warszawie, pojawiają się wystąpienia związane nie tyle bezpośrednio z praworządnością, co z innymi ważnymi społecznie tematami. W proteście, w którym brałem udział w lipcu, bezpośrednio przed moim wystąpieniem ze sceny dość agresywnie mówiono o klerykalizacji życia publicznego w Polsce. W rozmowie z kolegą, który aktywnie działa w Klubie Inteligencji Katolickiej, usłyszałem, że on i wielu jego znajomych chętnie poszłoby na protest, ale nie wyobraża sobie protestowania razem z uczestniczkami czarnych marszów, które w czasie protestów wypowiadają się na temat konieczności legalizacji aborcji. Tak złożony jest świat, czy tego chcemy, czy nie. Czy w związku z tym powinniśmy się pokłócić? A może raczej uznać, że obrona praworządności jest wspólnym mianownikiem, który może połączyć tak różne środowiska, jak KiK i aktywistki Czarnego Marszu? Skupmy się więc na tym, co nas łączy, nie na tym, co nas dzieli i w czasie protestów mówmy o praworządności.

Po czwarte, ego organizatorów protestów. Nie mam na myśli konkretnych osób, ale dochodzą mnie słuchy, że pogłębiają się spory pomiędzy liderami kluczowych organizacji odpowiedzialnych za protesty. Ponownie – taki jest świat, że ludzie na tyle odważni, aby publicznie występować w obronie wartości, to jednocześnie ludzie z charakterem i dużym ego. To jest taki psychologiczny pakiet.Powyższe problemy może rozwiązać pomysł, który jest starszy niż polityczna kariera Jarosława Kaczyńskiego: cykliczne, zrytualizowane protesty/marsze, upamiętniające jakieś wydarzenie. Mówią, że pierwszy naprawdę skutecznie zastosował ten pomysł Chomeini, który po rewolucji irańskiej co 40 dni organizował uroczystości upamiętniające męczenników islamskiego przewrotu. W tym ujęciu miesięcznice smoleńskie były po prostu naśladowaniem tej tradycji cyklicznej, długotrwałej mobilizacji grupy wyznającej podobne wartości. A jest to tradycja warta rozważenia, nie ze względu na jej  wyznawców, ale ze względu na mobilizacyjną skuteczność.

Protest organizowany w całej Polsce, w tym samym miejscu (pod Sądem Najwyższym), tego samego dnia (np. 3 dnia każdego miesiąca, aby przypominać o dniu, w którym haniebna ustawa o SN weszła w życie), miałby większą moc i bardziej wyrazistą wymowę. To rozwiązywałoby problem inflacji protestów – nie da się z taką samą siłą i przekonaniem manifestować codziennie, ale siłę można pokazać raz w miesiącu.

Protest organizowany jednego dnia miesiąca w całej Polsce byłby nie tylko bardziej efektywny, ale i bardziej efektowny. Można by rzucić nań wszystkie siły, do odśpiewania hymnu zaprosić pod SN kilkudziesięcioosobowy chór, a na scenę zaprosić tłum znanych ludzi, którzy dzięki swojej rozpoznawalności mogą lepiej dotrzeć z przekazem obrony konstytucji do nieprzekonanych. Jeśli dodatkowo oprawa protestu byłaby podobna do protestów z lipca 2017 roku, podniosła, spokojna, z dodatkiem teatrum w postaci świec, jest szansa na piękną i mądrą uroczystość, która przyciągnie więcej osób, w tym więcej osób młodych. To może rozwiązać problem liczebności.

Sam organizacja cyklicznych, comiesięcznych spotkań nie rozwiąże problemu skupienia się na problemie praworządności i nie rozwiąże problemu konfliktów personalnych wśród organizatorów. Rozwiązaniem tych problemów mogłoby być powołanie honorowego komitetu protestów w obronie demokracji, w skład którego wchodziliby tak powszechnie szanowani ludzie, jak Władysław Frasyniuk czy Henryk Wujec. Komitet zatwierdzałby program protestów i dbał o jednolitość tematyki, która pozwoliłaby uczestniczyć w protestach ludziom o rozmaitej aksjologicznej proweniencji.

Ktoś mógłby powiedzieć, że miesięcznice konstytucyjne to przerost formy nad treścią. Oczywiście, sprawa konstytucji powinna bronić się sama. Ale doświadczenie pokazuje, że sama się nie obroni. Cykliczne, comiesięczne spotkania dałyby ludziom poczucie rytuału i przynależności. Ich powtarzalność miałaby charakter społecznej mantry, wskazującej, że protesty mogą trwać bez końca, co daje siłę.

Powtarzalne, podobne w konstrukcji protesty, rozpoczynane  polskim hymnem i odczytaniem preambuły Konstytucji, a kończone publicznie odczytanym aktem oskarżenia przeciwko politykom łamiącym Konstytucję, miałyby w sobie dużo teatrum, którego potrzebuje praworządność. Już od dawna mówi się, że wartości liberalne, takie właśnie, jak praworządność, muszą być promowane w sposób populistyczny, jeśli mają dotrzeć do szerokich grup społecznych. Dlatego uważam, że powinniśmy zacząć organizować podniosłe konstytucyjne miesięcznice i organizować je tak długo, aż praworządność w Polsce zostanie przywrócona.

>>>

Nieprzypadkowo coraz częściej mówimy o „pożytecznych idiotach Kremla”. Wiele z tego, co dzieje się w naszym kraju, jest w interesie Rosji: np. łamanie standardów w dziedzinie praworządności, peryferyzacja w UE, ryzyko poluzowania naszych związków w ramach Unii, skłócanie z najważniejszymi sojusznikami w NATO, a nawet Stanami Zjednoczonymi (widać to było np. w kontekście ustawy o IPN). Sami osłabiamy własne bezpieczeństwo. To jest warstwa zagrożeń, z którą na bieżąco sobie nie radzimy albo ją lekceważymy – mówi w rozmowie z nami były szef Biura Bezpieczeństwa Narodowego gen. Stanisław Koziej

KAMILA TERPIAŁ: W tym tygodniu minęły 3 lata prezydentury Andrzeja Dudy. O co pan ma do niego największy żal?

STANISŁAW KOZIEJ: Patrzę i oceniam tę prezydenturę z punktu widzenia zwierzchnictwa nad siłami zbrojnymi, odpowiedzialności za system bezpieczeństwa narodowego. W tej dziedzinie trudno niestety doszukać się jakichś pozytywów. Podstawowy zarzut to zerwanie ciągłości strategicznej w przygotowaniach systemu bezpieczeństwa narodowego. To wyraża się przede wszystkim w zaniechaniach pana prezydenta.

Jakich?

Po objęciu urzędu powinien rozpocząć pracę nad wydaniem własnej strategii bezpieczeństwa narodowego, czyli uruchomić strategiczny przegląd bezpieczeństwa. Do tej pory tego nie zrobił. I

to z jego winy Polska nie ma strategii bezpieczeństwa adekwatnej dla obozu rządzącego. Formalnie taki dokument jest, ale wydany w 2014 roku przez Bronisława Komorowskiego. Tyle że obecny obóz ostentacyjnie nie uznaje tej strategii za ważną.

Z tym wiąże się jeszcze poważniejsza konsekwencja – realizacja całego cyklu strategicznego w planowaniu przygotowań Polski do działania na wypadek zagrożenia i wojny. Najważniejszym zadaniem planistycznym w stosunku do strategii jest wydanie polityczno-strategicznej dyrektywy obronnej. To jest najbardziej tajny dokument, w którym zawarte są zadania dla wszystkich struktur państwa na wypadek zagrożenia i wojny. Taka dyrektywa też została wydana w 2015 roku, ale znowu obecny obóz rządzący, w tym pan prezydent, który powinien wszystko „spinać” na najwyższym poziomie, nie zapewnia realizacji tych zadań, nie przygotowując jednocześnie własnej. Skutek jest taki, że

struktury państwa polskiego nie mają aktualnych planów operacyjnych działania na wypadek zagrożenia i wojny. To jest poważna słabość państwa.

Czyli jeżeli zdarzy się coś złego, to w Polsce zapanuje chaos?

Za dużo nie możemy na ten temat dywagować, ponieważ to są niejawne i drażliwe sprawy. Z jednej strony mam nadzieję, że struktury państwa funkcjonowałyby na podstawie dyrektywy stworzonej przez poprzedniego prezydenta i poprzedni rząd, a władza dostosowałaby się do tamtych scenariuszy i opcji działania. Z drugiej jak słyszę publiczne wypowiedzi o tym, że wszystko, co zostało zrobione przed 2015 rokiem, jest nieważne, złe i niewłaściwe, to mam wątpliwości, czy władza centralna zdaje sobie w ogóle sprawę z tego, co znaczy dobre przygotowanie struktur państwa do takiego działania.

Dlaczego prezydent tak ważną sprawę bagatelizuje?

Mogę tylko dywagować, ale widzę kilka powodów. Po pierwsze,

to jest niewolnictwo w stosunku do partyjnej doktryny, z której pan prezydent się wywodzi: „wszystko, co zrobili poprzednicy, jest złe, potępiamy to, wyrzucamy; Polska istnieje od 2015 roku”. Dotyczy to także procedur przygotowania systemu bezpieczeństwa państwa.

Przypomnę, że procedury planowania strategicznego były wprowadzone przez poprzednie rządy. Po drugie, myślę, że pan prezydent był bardzo zaskoczony tym, że wygrał wybory i nie myślał na poważnie o sprawowaniu tej funkcji, nie miał żadnej wizji dotyczącej bezpieczeństwa narodowego. Przecież nie miał z tym nigdy wcześniej do czynienia i się na tym nie znał.

Dlaczego prezydent od 2 lat nie zwołuje Rady Bezpieczeństwa Narodowego? O co zresztą cały czas apelują politycy opozycji…

Prezydent uśmiercił ten konstytucyjny organ pomocniczy. A szkoda, bo prezydent, który nie zna się na sprawach bezpieczeństwa, tym bardziej powinien zwoływać radę, aby zasięgać opinii i wspólnie wypracowywać decyzje, które leżą w jego kompetencjach. Ale Andrzej Duda czuje się podwładnym jednego z członków RBN, czyli prezesa PiS. Jak mógł zatem zwołać radę i usadzić swojego szefa jako jednego z jej członków? Czekał na to, co powie prezes, a nie myślał o wykonywaniu swoich kompetencji.

Jarosław Kaczyński z tego, co wiadomo, nie interesuje się sprawami obronności i bezpieczeństwa narodowego, nie wypowiadał się na ten temat, więc prezydent nie miał żadnych wskazówek i nic nie robił.

Obecna sytuacja to jedna z najbardziej zagrażających bezpieczeństwu od wielu lat – tak mówią eksperci i politycy opozycji. Co jest największym zagrożeniem?

Świat niestety pogrąża się coraz bardziej w nowej Zimnej Wojnie. To konfrontacja hybrydowa, czyli poniżej progu wojny, skryta i zakamuflowana. Ona utrudnia funkcjonowanie podstawowych zewnętrznych gwarantów naszego bezpieczeństwa, jakimi są zbiorowe instytucje międzynarodowe, a zwłaszcza NATO. Rosja bardzo zręcznie rozgrywa swoje interesy, prowadząc skuteczną wojnę informacyjną i cyberinterwencje, co widać na przykładzie Stanów Zjednoczonych. A jeżeli z taką skutecznością operuje na obszarze największego mocarstwa światowego, to możemy sobie wyobrazić, jak łatwo może interweniować w takim kraju jak Polska. Różne formy działania zakłócającego funkcjonowanie państwa są dla nas bardzo niebezpieczne. Nieprzypadkowo coraz częściej mówimy o „pożytecznych idiotach Kremla”. Wiele z tego, co dzieje się w naszym kraju, jest w interesie Rosji: np. łamanie standardów w dziedzinie praworządności, peryferyzacja w UE, ryzyko poluzowania naszych związków w ramach Unii, skłócanie z najważniejszymi sojusznikami w NATO, a nawet Stanami Zjednoczonymi (widać to było np. w kontekście ustawy o IPN). Sami osłabiamy własne bezpieczeństwo. To jest warstwa zagrożeń, z którą na bieżąco sobie nie radzimy albo ją lekceważymy.

Od jakiegoś czasu odnoszę wrażenie, że obóz rządzący jest zupełnie nieprofesjonalny, nie działa strategicznie w interesie państwa, nie ma świadomości ogromnego ryzyka, które na nas czyha i może się przerodzić w bardziej agresywne działania, nie wykluczając interwencji zbrojnej. Rosja jest zdecydowana realizować swoje strategiczne interesy, także odwołując się do siły. Polska jest na pograniczu systemu zachodniego i narażona w pierwszej kolejności na ewentualne skutki konfrontacji.

Świat w ogóle robi się bardzo niebezpieczny także w kontekście narastania konfrontacji między USA i Chinami, skutków chaotycznej polityki Donalda Trumpa w stosunku do Korei Północnej, Iranu i sojuszników europejskich. Duża jest niepewność także systemu zachodniego, w którym funkcjonujemy.

W którym miejscu między Zachodem a Wchodem jesteśmy?

Na szczęście w sensie formalnym jesteśmy częścią Zachodu. Nawiasem mówiąc, na plus można prezydentowi zapisać to, że nie popsuł tendencji umacniania roli Polski w NATO. Problem w tym, że Zachód sam jest w kryzysie. Polska powinna robić wszystko, aby go z tego kryzysu wyprowadzać, a nie pogłębiać jeszcze swoją polityką. Jest ogromne ryzyko, że jeżeli będziemy szli w takim kierunku jak dzisiaj, ryzykując wyjście, wypchnięcie lub zmarginalizowanie nas w UE, to wpadniemy w strefę wpływów Rosji.

Rosja jest bardzo zainteresowana tym, aby stworzyć tutaj szarą strefę oddzielającą ją od Zachodu. To jest ogromne ryzyko.

Wiele emocji wzbudziła wypowiedź posła Kornela Morawieckiego, który uważa, że Polska powinna „wciągnąć” Rosję do UE. Mówi tak ojciec premiera, legenda opozycji PRL. Pana też takie słowa zdziwiły i zaniepokoiły?

Zdziwiły mnie dlatego, że Kornel Morawiecki był członkiem „Solidarności Walczącej”, czyli twardego, narodowego skrzydła, zdecydowanego w stosunku do Rosji. Takie wypowiedzi wprowadzają obóz rządzący w zakłopotanie, nikt na razie ich nie komentuje. Albo PiS akceptuje ten kierunek, co byłoby zastanawiające, albo nie wiedzą, co mają z tym fantem zrobić.

Nie powinniśmy być inicjatorem wrogich działań w stosunku do Rosji, bo to nie leży w naszym interesie, ale jednocześnie powinniśmy być państwem wyczulającym Zachód na ryzyka, a nie uspokajającym. Rosja prowadzi niebezpieczną dla nas politykę imperialną i to jest fakt.

To nie wszystko. Kornel Morawiecki zapowiedział, że po kolejnych wygranych wyborach PiS zajmie się reformą mediów. Między innymi po to, by zmienić ich antyrosyjskie nastawienie. Coś to panu przypomina?

To jest klasyka PRL-u. Pamiętam czasy, kiedy media były tylko tubą rządową. To są bardzo niebezpieczne pomysły powrotu do monopartyjnego systemu i to jeszcze w warunkach kultu jednostki. W Polsce głos jednego człowieka rozstrzyga wszystkie kwestie, niezależnie od opinii innych, nawet członków własnej partii.

Podczas 70. urodzin Antoniego Macierewicza prezes PiS-u stwierdził, że nie może w tej chwili mówić o tym, dlaczego musiał odejść z MON. Jak pan myśli, co to za tajemnica?

Żadna. To jest traktowanie swoich wyborców jako ludzi, którymi można pokręcić, jako – jak mówi propagandowy klasyk tego obozu – „ciemnego ludu”. Prawda jest taka, że Antoni Macierewicz był na tym stanowisku bardzo niebezpieczny, psuł wojsko i relacje państwa z sojusznikami. Myślę, że naciski dyplomatyczne i nieformalne ze strony państw sojuszniczych były tak mocne, że Jarosław Kaczyński nie miał wyjścia. A puszczanie oka jest próbą zatrzymania wyborców, którzy są zwolennikami byłego ministra.

Takie postępowanie jest obrazą demokratycznego państwa, traktowaniem go jak prywatnego folwarku i jest niedopuszczalne. Szef partii ukrywa rzeczywiste powody dymisji jednej z ważniejszych osób w państwie i to powinno spotkać się z ostrą krytyką.

„Trzeba być niezwykle twardym, asertywnym człowiekiem, żeby rozstawać się z tym całym układem generalsko-pułkownikowskim, który tam funkcjonuje” – to fragment tej samej wypowiedzi Jarosława Kaczyńskiego. O jaki układ chodzi?

Podejrzewam, że taką wizję swojej ciężkiej pracy przedstawił prezesowi PiS-u minister Macierewicz. Nie jest tajemnicą, że Jarosław Kaczyński nie za bardzo orientuje się w sprawach wojskowych, może nie odróżniłby nawet pułkownika od generała. Nie sądzę, aby to była jego osobista ocena, raczej powtórzył słowa byłego ministra.

Wrócę jeszcze na chwilę do pani pierwszego pytania.

Do Andrzeja Dudy mam pretensję także o to, że tak długo tolerował na stanowisku ministra obrony narodowej takiego szkodnika, jak Antoni Macierewicz. Razem zresztą doprowadzili do dramatycznej czystki kadrowej na najwyższych stanowiskach w siłach zbrojnych. To jest też wielka słabość tej prezydentury.

Podobno we wrześniu Andrzej Duda ma się udać z wizytą do Waszyngtonu. W końcu zostanie przyjęty przez Trumpa?

Myślę, że w końcu po 3 latach prezydent USA przyjmie prezydenta Polski. Pierwszy raz zdarzyło się, aby tak długo nie było spotkania na najwyższym szczeblu z najważniejszym sojusznikiem, w dodatku tak hołubionym przez PiS. Zresztą takie spotkanie jest też na rękę Donaldowi Trumpowi. USA cieszą się w Polsce ogromną atencją i poparciem. Trump zdołał już wymusić zmianę ustawy o IPN i myśli, że może coś jeszcze uda mu się wywalczyć.

Nie przywiązywałbym wielkiej wagi do tej wizyty, to nie jest docenienie prezydenta ani Polski, a raczej coś, co musiało się wydarzyć. Każdy będzie grał na własny rachunek, ale nie sądzę, aby wiązało się z jakimś nowym otwarciem. Traktowałbym to raczej jako coś bardziej technicznego niż strategicznego.

Dla Polski strategia wzmocnienia wschodniej flanki NATO jest teraz najważniejsza. To jest ostatnia deska ratunku?

Kluczowa dla naszego bezpieczeństwa. W interesie Polski, ale także krajów bałtyckich jest obecność amerykańskich żołnierzy na naszym terytorium. Nie powinniśmy mieć jednak na uwadze tylko relacji polsko-amerykańskich, powinniśmy zabiegać o obecność wszystkich sojuszników. Większą siłę odstraszania i mitygowania Rosji stanowi obecność żołnierzy z kilku lub kilkunastu krajów NATO. To jest także ważne w razie kryzysu w NATO związanego z podjęciem decyzji. Polska nie może prowadzić bilateralnej polityki ze Stanami Zjednoczonymi w opozycji do krajów europejskich, a niestety co jakiś czas popełniamy ten błąd. Musimy się tego wystrzegać.

Obecność Amerykanów i innych sojuszników powinniśmy traktować jako mieszankę strategiczną, która może dać nam poczucie bezpieczeństwa.

Pytanie, czy można ufać komuś takiemu jak Donald Trump. Niedawno Michał Kacewicz w tygodniku „Newsweek” napisał, że „Donald Trump zachowuje się nie jak polityk, a stosujący agresywny marketing komiwojażer”.

Mamy do czynienia z poważnym problemem z amerykańskim przywództwem, zarówno w wymiarze światowym, jak i wewnętrznym. Tę prezydenturę osłabiają nowe wątki pojawiające się w śledztwach związanych z kampanią wyborczą. Dodatkowo swoim charakterem, osobowością, stylem bycia i prowadzenia polityki Donald Trump komplikuje własną pozycję w kraju. Na arenie międzynarodowej też popełnia szereg kontrowersyjnych działań, które pozwalają sądzić, że chodzi mu bardziej o własną pozycję i „reklamę” niż o działania związane z realizacją interesów państwa. Ale

mam przekonanie, że demokracja amerykańska jest tak ukształtowana, instytucje są tak silne, że nie pozwolą na to, aby prezydent mógł, działając samodzielnie, zaszkodzić Stanom Zjednoczonym, także z punktu widzenia interesów Polski. W USA są bezpieczniki, które pozwalają sądzić, że cały czas mogą być dobrym zabezpieczeniem także dla bezpieczeństwa w Europie.

Zachód ma świadomość, że w Polsce nie ma takich bezpieczników?

Nasza demokracja jest słaba. Dopiero jedno pokolenie buduje ją od podstaw po zniewoleniu strategicznym w Układzie Warszawskim i podległości politycznej Związkowi Radzieckiemu i okazuje się, że to za mało. Widzimy, jak łatwo władza polityczna, w tym wykonawcza i ustawodawcza, niszczy instytucje demokratyczne, w tym władzę sądowniczą. Myślę, że Zachód z niepokojem patrzy na to, że Polacy nie potrafią sami dać sobie rady z obroną systemu demokratycznego i państwa prawa.

UE będzie próbowała nam pomagać, ale główna odpowiedzialność spoczywa na nas samych, na społeczeństwie. Jeżeli nie będziemy w stanie się z tym uporać, to nikt za nas tego nie zrobi. Zachód widząc, że Polska nie daje rady i nie ma silnej woli, by utrzymać się w peletonie europejskim, w pewnym momencie może na nas machnąć ręką.

I to jest ogromne ryzyko znalezienia się w szarej strefie bezpieczeństwa i ponownego wpadnięcia w strefę wpływów Rosji. Warto się mobilizować, by do tego nie dopuścić.

– Niczego nie zniszczyłyśmy. Plakaty nie zawierały obraźliwych treści – mówi Alicja Cichoń, która wraz z dwiema kobietami nakleiła plakaty na biurach poselskich Krystyny Pawłowicz i Teresy Wargockiej.

Od 3 do 6 lipca grupa obywateli i obywatelek spacerowała ze świecami pod Sądem Rejonowym w Mińsku Mazowieckim. – Dwukrotnie nalepiliśmy plakaty na drzwiach i oknach biur pań posłanek taśmą mleczną, która nie zostawia śladów – zapewniała nas wczoraj Alicja Cichoń, organizatorka „spacerów”. Na plakatach formatu A4 były napisy „Konstytucja” i „Wolni ludzie, wolne sądy, wolne wybory”.

„Wartości liberalne, takie, jak praworządność, muszą być promowane w sposób populistyczny, jeśli mają dotrzeć do szerokich grup społecznych. Dlatego powinniśmy zacząć organizować podniosłe, konstytucyjne miesięcznice.”

Earl drzewołaz

„List otwarty prawników z całego świata, wyrażający wsparcie dla I Prezes SN Małgorzaty Gersdorf, i wyraźnie stwierdzający, że jest Ona pełnoprawnym prezesem do końca swojej kadencji. Wśród podpisujących G. de Búrca, N. Walker i K. Scheppele, wielkie autorytety w zakresie prawa UE” – napisał na Twitterze prof. Marcin Matczak.

20 profesorów prawa z całego świata stanęło w obronie prof. Małgorzaty Gersdorf. Piszą, że skrócenie przez pisowską ustawę sześcioletniej kadencji I Prezes SN jest niedopuszczalne. – „To politycznie motywowane działanie stoi nie tylko w sprzeczności z zapisami polskiej Konstytucji, ale również narusza europejskie standardy dotyczące niezależności sądownictwa, które polskie władze mają obowiązek respektować. Uznajemy, że prof. Małgorzata Gersdorf jest jedyną osobą uprawnioną do bycia Pierwszą Prezes SN aż do 30 kwietnia 2020 roku, kiedy kończy się jej określona Konstytucją kadencja” – czytamy w liście.

Internauci z gorzką ironią komentowali list otwarty światowych autorytetów prawniczych. – „Co tam światowe autorytety prawa! W…

View original post 603 słowa więcej